Pappa is zo trots op je !
Mamma vind je me lief?
Pappa, ben je trots op me?
Komt dit je bekend voor?
Misschien niet letterlijk uitgesproken maar als woorden of een schreeuw van je hart.
We hebben, als we opgroeien, allemaal behoefte aan veiligheid, bevestiging,
aan een liefdevolle blik van vader of moeder, die aangeeft: ik ben zo blij met je!
Ik ben trots op je! Ik hou van je!
Dat legt een basis van 'er mogen zijn', zelfrespect, je ' waardevol' voelen.
Dat is ook Gods bedoeling.
Hij bedoelde het gezin als een plaats om op te groeien in liefde, bevestiging, liefdevolle correctie en veiligheid.
Een plaats om te ontwikkelen, te leren hoe relaties werken en langzaam aan de wereld in te gaan.
Maar helaas: het gaat vaak fout.
Er wordt veel beschadigd, er ontstaat scheefgroei. De behoefte aan veiligheid en bevestiging wordt niet vervuld.
Gevolg is dat de slachtoffers( laten we het even zo noemen) een onverzadigbare behoefte houden, waar bevrediging voor gezocht wordt bij (o.a ) andere mensen. Dit kan gebeuren in een afhankelijkheidsrelatie maar ook door het zoeken naar aanzien en macht. Het laatste is, waar ik nu dieper op in wil gaan.
Macht: op de verkeerde manier gebruikt ter bevestiging van het ego, kan een verwoestende manier werken in de eenheid.
Binnen de gemeente zie je dat vaak gebeuren. Mensen werken er heel hard aan om steeds belangrijker te worden gevonden en meestal zonder dat ze zich daarvan bewust zijn. Ze hebben het applaus( de bevestiging) van anderen nodig. Dat kan al in hele kleine dingen, zelfs in een op een relaties.
De behoefte zich te laten gelden, dat mensen hen horen en belangrijk vinden.
Als er dan ook nog een titel bij komt: apostel profeet of grote man/ vrouw Gods, wakkert dat het gevoel van ' ik ben iemand' enorm aan.
Sommige mensen zetten graag iemand op een voetstuk( dat geeft hen zekerheid, veiligheid).
Degenen die dit doen hebben behoefte aan iemand om tegen op te kijken( op te steunen) en degene die de macht heeft,
heeft behoefte aan bevestiging.
Het houdt elkaar een tijd in stand. Vaak faalt het weer want geen mens past goed, houdt het vol, op een voetstuk.
Op en gegeven moment valt hij/ zij er af, de mensen teleurgesteld achterlatend en zelf volkomen ontredderd.
Macht.
Als je jezelf in een van beide herkent: de rol van de machthebber die graag gezien, geëerd wordt of de rol van degene die behoefte heeft aan een sterke man/ vrouw, wees er dan eerlijk over. Denk niet te snel: daar heb ik geen last van.
Of: o, ik herken iemand.
Kijk gewoon even naar binnen, onderzoek jezelf, vraag de Geest met Zijn licht te schijnen.
En ontdek je dat jij dit bent?
Laat je genezen.
Het is zo belangrijk voor de eenheid binnen het lichaam dat we genezen van onze wonden,
van de afwijzing, van het gebrek aan liefde en bevestiging.
Het is geen schande, je wordt er niet om veroordeeld.
Je hebt die diepe behoefte.
Een behoefte die alleen maar gevuld kan worden door je Pappa, die op dit moment tegen je zegt:
Ik vind je lief en Ik ben zoooo trots op je!!
